حکم اوقات دعا (قرآن)حکم اوقات و زمانهای دعا با توجه به آیات قرآن عبارتند از: ۱ - صبحگاهان و شامگاهانشايسته بودن دعا به درگاه الهى، در صبحگاهان و شامگاهان: ۱. «وَلاَ تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ...؛ و کسانی را که پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان میخوانند در حالی که خشنودی او را میخواهند مران....» ۲. «وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ...؛ و با کسانی که پروردگارشان را صبح و شام میخوانند (و) خشنودی او را میخواهند شکیبایی پیشه کن....» ۲ - نیمه شبدعا و نيايش به درگاه الهى در نيمه شب، امرى پسنديده: «إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ • تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا ...؛ تنها کسانی به آیات ما میگروند که چون آن (آیات) را به ایشان یادآوری کنند سجده کنان به روی درمی افتند و به ستایش پروردگارشان تسبیح میگویند و آنان بزرگی نمیفروشند؛ پهلوهایشان از خوابگاهها جدا میگردد (و) پروردگارشان را از روی بیم و طمع میخوانند....» ۳ - تعقیبات نمازاستحباب دعا، پس از نماز (تعقيبات): «فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ • وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ؛ پس چون فراغت یافتی به طاعت درکوش؛ و با اشتیاق به سوی پروردگارت روی آور.» آیه یاد شده بر استحباب تعقیبات نماز و دعای پس از نماز دلالت دارد، چنانکه روایاتی نیز بر آن دلالت دارد. ۴ - پس از فراغ از عباداتاستحباب دعا، پس از فراغ از عبادات: ۱. «وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا...؛ و هنگامی که ابراهیم و اسماعیل پایههای خانه ( کعبه) را بالا میبردند (میگفتند) ای پروردگار ما از ما بپذیر که در حقیقت تو شنوای دانایی.» دعای ابراهیم و اسماعیل علیهماالسلام پس از بنای کعبه بر مرغوبیت و استحباب دعا پس از هر عمل عبادی دلالت دارد. ۲. «فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ • وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ؛ پس چون فراغت یافتی به طاعت درکوش؛ و با اشتیاق به سوی پروردگارت روی آور.» آیه یاد شده بر استحباب تعقیبات نماز و دعای پس از نماز دلالت دارد، چنانکه روایاتی نیز بر آن دلالت دارد. ۵ - پانویس۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۱، ص۳۸۳، برگرفته از مقاله «حکم اوقات دعا». |